Zbawienny wpływ tranu na zdrowie odkryto tak naprawdę w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, choć tradycja jego wytwarzania sięga o wiele bardziej zamierzchłych czasów. W Norwegii produkowano go już od ponad tysiąca lat, choć na przestrzeni czasów zastosowanie tranu bardzo się różniło. Początkowo służył do garbowania skór i konserwowania drewna. Później wykorzystywano go w ulicznych lampach oliwnych. Lecznicze właściwości odkryto dopiero w połowie XVII wieku, lecz lekarze stosowali go jedynie jako środek przeciwko krzywicy i chorobom reumatycznym.
Dopiero pod koniec XIX wieku słynny norweski farmaceuta Peter Moller jako pierwszy docenił i opisał inne właściwości tranu oraz opatentował proces jego produkcji. Rodzaje tranów produkowanych w Norwegii to olej z wątroby rekina, olej z ryb, olej z alg oraz olej z tkanki tłuszczowej wieloryba.
W 1929 r, rozpoczął się wielki kryzys wynikający m.in. z nadprodukcji. Dotyczyło to całej gospodarki, w tym również branży wielorybniczej. Zainteresowanie tym problemem można było zauważyć i w Płocku o czym donosił „Dziennik Płocki” z 19 listopada 1931 roku.
Autorzy: Julia Adamkowska i Jan Biernat, uczniowie Małachowianki, klasa 1 E4