Pierwszą aptekę w Płocku w XVI w. prowadził Jan Alantsee, aromatariusz królowej Bony. Następcy przenieśli ją w 1830 r. na róg ulic Tumskiej i Rynku Kanonicznego, czyli obecnego Placu Narutowicza, gdzie działa do dziś. Na początku XIX w. działały w Płocku dwie apteki, a pod koniec tego stulecia trzy. Na ulicy Grodzkiej znajdowała się apteka Józefa Jędrzejewskiego, a na Kolegialnej Janusza Szymańskiego. W 1933 r. na rogu ul. Królewieckiej i Nowego Rynku aptekę otworzył Konstanty Lipiński-Lwicz o czym donosił „Dziennik Płocki” z 27 listopada Oprócz działalności farmaceutycznej Konstanty Lipiński angażował się w działalność społeczną. Podczas I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów, działał w POW, brał udział w rozbrajaniu Niemców w 1918 r. Po odzyskaniu niepodległości angażował się w działalność związków kombatanckich, podczas wielkiego kryzysu organizował pomoc dla bezrobotnych. Podczas II wojny światowej był członkiem Służby Zwycięstwu Polski. W lutym 1940 r. został rozstrzelany przez Niemców w lasach łąckich.