W 1863 r. z inicjatywy H. Dunanta powstał Międzynarodowy Komitet Pomocy Rannym, który przekształcił się wkrótce w Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża. Inicjatywa ta spotkała się z szerokim międzynarodowym odzewem. W krótkim czasie zaczęły powstawać poszczególne organizacje krajowe. Tuż po odzyskaniu niepodległości, 18 stycznia 1919 r. pod patronatem żony ówczesnego premiera, Heleny Paderewskiej powołano Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża, którego prezesem został książę Paweł Sapieha. Na reakcję płocczan nie trzeba było długo czekać. Już 8 marca 1919 r. na wniosek adwokata Kazimierza Mayznera powstał płocki oddział PCK. W skład pierwszego zarządu weszli: ks. prałat Ignacy Lasocki, dr Władysław Frankowski, Maria Brzozowska i p. Mączewski. PCK cieszyło się wielkim uznaniem mieszkańców Płocka. Wśród różnych form pozyskiwania środków organizowało również wieczornice i bale. O jednej z takich akcji pisał „Dziennik Płocki” z 26 lutego 1925 r.: