Historia płockiej prasy sięga 1810 r. kiedy to z inicjatywy Rajmunda Rembielińskiego zaczął wychodzić się „Dziennik Departamentowy Płocki”, który ukazywał się aż do pierwszej wojny światowej, zmieniając jedynie nazwy wraz z kolejnymi reformami administracyjnymi. Od 1867 r. ukazywał się jako „Dziennik Gubernialny Płocki” zarówno w języku polskim, jak i rosyjskim. W latach 1876-1888 ukazywał się „Korrespondent Płocki”, a na przełomie wieków „Echa Płockie i Łomżyńskie”, a następnie „Echa Płockie i Włocławskie”. Od 1906 r. ukazywały się katolickie pisma „Mazur” i „Miesięcznik Pasterski Płocki”. Od 1915 r. zaczął wychodzić pierwszy dziennik - „Kurjer Płocki”. Po odzyskaniu niepodległości liczba tytułów znacząco wzrosła. Ukazywały się zarówno periodyki, jak i dzienniki, w 1935 roku przez chwilę nawet trzy równolegle. Ogółem, w latach 1918-1939 ukazały się w Płocku 103 tytuły prasowe. O sytuacji na rynku prasowym informował „Dziennik Płocki” z 11 grudnia 1926 r.: