Zapraszamy na "Związek Otwarty" - Dario Fo
zwiazek-otwarty-7306.mp3
6:01
zapraszamy-na-zwiazek-otwarty-dario-fo
Słuchaj
Zapraszamy na "Związek Otwarty" - Dario Fo
zwiazek-otwarty-7306.mp3
6:01
zapraszamy-na-zwiazek-otwarty-dario-fo
Dodaj do playlisty
Zapraszamy na "Związek Otwarty" - Dario Fo
(Liczba odsłuchań: 29, Liczba wyświetleń: 140, Ocena: 5)
Udostępnij
zapraszamy-na-zwiazek-otwarty-dario-fo
Oceń
Patron audycji
Wesprzyj
Niniejsza audycja jest dostępna dla Ciebie bezpłatnie. Pamiętaj jednak, że możesz wesprzeć jej autora.
Dario Fo, Franca Rame, Iacopo Fo
Związek otwarty
Coppia aperta
Literacka nagroda Nobla 1997
Przekład: Aleksander Berlin
Reżyseria: Mariusz Pogonowski
Scenografia: Dorota Cempura
Muzyka: Krzysztof Misiak
Premiera: 12 kwietnia 2018 - 7 (351) premiera sezonu 2018/2019
Czy rozwiązaniem problemów małżeńskich może być związek otwarty? Ta para postanowiła to sprawdzić. Zapraszamy na sztukę o małżeństwie napisaną przez małżeństwo - Dario Fo i Francę Rame, którym inspiracji dostarczyły długie lata wspólnego życia i tworzenia.
Antonina i jej mąż są w związku od lat. Przez większość z nich są nieszczęśliwi. Mąż regularnie wdaje się w romanse, o których ze szczegółami opowiada żonie. Antonina, rzecz jasna, nie jest zachwycona kolejnymi trofeami męża i opowieściami o nich. Efekt? Nerwica, dzikie awantury i nieudane próby samobójcze. W czasie którejś z awantur mężczyzna znajduje rozwiązanie ich problemów - proponuje związek otwarty. Jego umiłowania do takiej formy wspólnego życia nie podziela Antonina, lecz namawiana przez męża, a nawet syna, przystaje na tę propozycję. Czy to uzdrowi ich relację? Zobaczcie sami.
Obsada
Antonina - Dorota Cempura
Mąż - Mariusz Pogonowski
Profesor - Szymon Cempura
Franca Rame (1929-2013) - urodziła się w Parabiago, w prowincji Mediolan w „Familii Rame”, rodzinie o długoletnich tradycjach teatralnych. Była córką wędrownych aktorów, Domenico Rame i Emilii Fo. Zadebiutowała na scenie zaraz po narodzinach.
W sezonie 1950-1951 Franca Rame zostawiła rodzinę i rozpoczęła swoją karierę teatralną, kinowa i telewizyjną.
Jest autorką sztuk podejmujących temat sytuacji kobiet, takich jak: Gwałt (1975), Kuchnia, kościół, łóżko (1977), Matka (1982), Porozmawiajmy o kobietach (1991), Siódme: kradnij mniej 2 (1992), Seks? Dziękuję, przez grzeczność (1996) oraz Matka Pokój: niech matki zadecydują o wojnie (2005). Opracowywała wszystkie sztuki teatralne Dario Fo
W 1958, wraz z małżonkiem, Dario Fo, założyła trupę teatralną Compagnia Teatrale Dario Fo-Franca Rame. W swojej twórczości podejmowali tematy praw ubogich, kobiet i mniejszości, sprzeciwiali się działaniom włoskiego rządu. W 1973 roku została porwana, wielokrotnie zgwałcona i pobita przez członków ekstremalnie prawicowej organizacji. Odbierając Nobla Dario Fo powiedział: „Franca została ofiarą najbardziej brutalnej agresji. To ona, bardziej niż my wszyscy, zapłaciła za naszą solidarność z biednymi i poniżanymi”.
W latach siedemdziesiątych założyła Soccorso Rosso, a w 1998, Komitet “Nobel dla niepełnosprawnych”. Za swoją działalność Franca Rame była wielokrotnie nagradzana, m.in.: Obie Prize (New York, 1987), Leon Felipe dla obrońców praw człowieka (Hiszpania, 1998), Nagroda Vittorini (Syrakuzy, 1998), Honorary fellowship (Wolverhampton University - UK, 1998), Nagroda za całokształt twórczości (Harvard University e Columbia University - USA, 2001); Tytuł doktora honoris causa (Middlebury College, Vermont, 2008); Nagroda Vittorio De Sica (Kwirynał, 2011); Upamiętniający tytuł doktora w dziedzinie muzyki i aktorstwa (Uniwersytet “Sapienza” w Rzymie, 2014). W latach 2006 - 2008 była Senatorem Republiki. Opublikowała z Dario Fo Związek otwarty (1983), Życie znienacka (Guanda, 2009), Ucieczka z Senatu (Chiarelettere, 2013) i Zapomniana Callas (Panini, 2014).
Dario Fo (1926 – 2016) - włoski aktor i dramatopisarz, jeden z najczęściej wystawianych żyjących dramaturgów na świecie. Urodził się w 1926 roku nad jeziorem Maggiore w północnych Włoszech. Zadebiutował na deskach teatru w 1952 roku. Pisał, występował i malował do 15 dni przed swoją śmiercią, która nastąpiła 16 października 2016 roku. Jego prace, w których zawsze towarzyszyła mu żona - aktorka Francą Rame, przechodziły przez różne fazy. Swoją karierę sceniczną rozpoczął od kabaretu politycznego, następnie przeszedł do fars jednoaktowych, a dalej do komedii satyrycznych w tak zwanej „fazie burżuazyjnej” na początku lat 60, kiedy stał się sławną postacią w telewizji i włoskich teatrach. W 1968 r. zerwał z konwencjonalnym teatrem, aby założyć grupę tworzącą i wystawiającą sztuki o charakterze politycznym w tak zwanych „alternatywnych miejscach”. Jego najbardziej znane dzieła, w tym Przypadkowa śmierć anarchisty, Mistero Buffo (Komiczne Misterium) oraz Trąbki i truskawki pochodzą z tego okresu. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1997 roku za, jak to oficjalnie podsumowała Szwedzka Akademia Królewska, “naśladowanie błaznów średniowiecza w biczowaniu władzy i przestrzeganiu godności uciskanych”. Nagrodę Nobla Dario Fo zadedykował France, swojej „towarzyszce w życiu i sztuce”.
Posłuchaj innych audycji "Wywiady"