Pożegnanie i ostatnia ziemska droga Ryszarda Jedlińskiego

27 września o godz. 15:00 w Bazylice Katedralnej Wniebowzięcia NMP na Wzgórzu Tumskim rozpoczęła się msza żałobna Ś.P. Ryszarda Jedlińskiego, której przewodniczył proboszcz ks. kan. Stefan Cegłowski. Podniosłą mszę wzbogacił swoim śpiewem chór Pueri Cantores Plocenses. We mszy uczestniczyły poczty sztandarowe Związku Piłki Ręcznej w Polsce, klubu SPR Wisły Płock oraz Płockiego Klubu Olimpijczyka. W katedrze "Jodłę" żegnała sportowa rodzina, najbliżsi, władze Płocka, przyjaciele ze studiów i parkietu, byli i obecni zawodnicy, trenerzy, działacze, sportowa młodzież oraz wszyscy ci, dla których postać zmarłego była bliska. Prochy Ś.P. Ryszarda Jedlińskiego zostały złożone w grobie na Cmentarzu Zabytkowym w Alejach Floriana Kobylińskiego nieopodal Hali Chemika "Blaszak", która była jednym z doczesnych domów żegnanego, gdzie rozpoczęła się jego sportowa ziemska droga...

Tak wspomina Ś.P. Ryszarda Jedlińskiego  jego przyjaciel Ryszard Olczuk, Płocki Klub Olimpijczyka.

Czcigodna rodzino, księże proboszczu, drodzy przyjaciele sportowcy! 

          W takiej chwili chciałoby się rzec za poetą, księdzem Janem Twardowskim - „Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą”… Parafrazując te znamienne słowa poety, dzisiaj ciśnie mi się na usta „Śpieszmy się kochać płockich Olimpijczyków – tak szybko odchodzą…”                       

W nieodległym czasie pożegnaliśmy  Olimpijczyków - wioślarzy: świętej pamięci Włodzimierza Chmielewskiego, Stanisława Wierzbickiego, Tomka Tomiaka, Sławka Maciejowskiego… Dzisiaj zebraliśmy się tutaj, aby towarzyszyć w ostatniej drodze śp. Ryszarda Jedlińskiego - Olimpijczyka z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie 1980 r, wybitnego reprezentanta Polski w piłce ręcznej, medalistę Mistrzostw Świata w Dortmundzie z 1982 roku, dwukrotnego medalistę Akademickich Mistrzostw Świata w piłce ręcznej, medalistę Pucharu Świata. 

        Św. Pamięci Ryszard Jedliński swoją przygodę z piłką ręczną rozpoczął w Szkole Podstawowej nr 6 w Płocku pod okiem Wojciecha Majchrzaka, nauczyciela wychowania fizycznego, który dostrzegając  ogromny talent sportowy i skierował Ryszarda do sekcji piłki ręcznej w ZKS „Wisła” Płock. W klubie trafił pod opiekę trenera Stanisława Sulińskiego. Szybko stał się podstawowym zawodnikiem klubowej kadry, a w 1972 roku został powołany – razem z Bogdanem Lewandowskim - do reprezentacji Polski juniorów. Swoją  przygodę z pierwszą reprezentacją Polski rozpoczął w wieku 21 lat podczas turnieju 4 sierpnia 1974 roku w zwycięskim meczu z Węgrami – zakończył po Mistrzostwach Świata w Dortmundzie (Niemcy) w 1982 roku. W sumie 106 razy wkładał koszulkę z białym orłem na piersi. W tym okresie uczestniczył w największych światowych turniejach piłki ręcznej, zdobywając dla barw Polski 75. bramek. Uczestniczył w zwycięskich meczach m.in. ze Szwecją, Islandią, Danią, Niemcami (NRD - RFN), Norwegią… Podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie wystąpił w 4. meczach (na 6) zdobywając 9. bramek. W swoich wspomnieniach nie mógł odżałować przegranego, jedną bramką meczu z NRD, który zamknął Polsce wejście do puli finałowej w turnieju olimpijskim…

      Podczas studiów w Akademii Wychowania Fizycznego w latach 1973-1977 startował  barwach AZS-AWF Warszawa oraz w akademickiej reprezentacji Polski, z którą dwukrotnie zdobył brązowy medal w Akademickich Mistrzostwach Świata. W swojej karierze zawodniczej grając na pozycji obrotowego, prezentował wysoki poziom wyszkolenia technicznego, imponował dużą ruchliwością i wielkim sercem do walki. Był niezwykle skuteczny w kontrataku, nieustępliwy w grze obronnej. Cechy wyniesione z lat kariery sportowej prezentował także po jej zakończeniu we wszystkich działaniach życia prywatnego i  w działalności sportowej. Stał się ikoną i autorytetem dla kolejnych pokoleń płockich piłkarzy ręcznych, którzy idąc w Jego ślady, reprezentowali nasze miasto podczas Igrzysk Olimpijskich w Pekinie i Rio de Janeiro. Pracował jako II trener w macierzystym klubie „Wisła” Płock; z dużym powodzeniem prowadził grupy młodzieżowe w tym klubie oraz w niemieckich szkołach w okolicach Hamburga, w których cieszył się ogromnym autorytetem… 

        Śp. Ryszard, mimo że przez wiele lat mieszkał w Niemczech to sercem i duszą był w Płocku, w którym rozpoczął swoją ziemską podróż po sportowych arenach całego świata. Interesował się płockim sportem, a przede wszystkim swoją ukochaną dyscypliną sportu – piłką ręczną. Przy każdej okazji pobytu w Płocku był na każdym meczu piłki ręcznej, bywał na innych wydarzeniach sportowych – zawsze zorientowany w najważniejszych wydarzeniach i problemach płockiego sportu… Do ostatnich swoich dni…

        Śp. Ryszard Jedliński był Honorowym Członkiem Płockiego Klubu Olimpijczyka. Uczestniczył w wielu wydarzeniach organizowanych przez nasz Klub – Płockich Piknikach Olimpijskich, Płockiej Sztafecie Olimpijskiej, Płockiej Olimpiadzie Młodzieży… Zawsze pełen optymizmu, werwy i zapału w tworzeniu projektów dla rozwoju sportu w Płocku, w Polsce…  Sam,  będąc od wielu lat osobą niepełnosprawną, cierpiącą na nieuleczalną chorobę zabiegał na stworzenie podstaw prawnych w sprawie pomocy Państwa takim sportowcom jak On – medalistom mistrzostw Świata i Europy, którzy w latach minionych, gdy za medal mistrzostw świata dostawało się 50 dolarów, którzy zdrowie poświęcili dla polskiego sportu – dzisiaj schorowani, często na niewielkich emeryturach nie mają pomocy od władz państwowych na pokrycie kosztów leczenia, zakupu leków, na godną egzystencję… 

        Ryszardzie – na dwa dni przed Twoim odejściem, po długiej telefonicznej rozmowie umówiliśmy się na spotkanie podczas regat w Płockim Towarzystwie Wioślarskim, kolebce  Płockich Olimpijczyków. Mieliśmy ustalić ostateczną wersję Twojego wystąpienia podczas Sejmiku Polskiego Komitetu Olimpijskiego w Piasecznie, podczas którego miałeś reprezentować nasz Klub, nasze miasto... Mieliśmy porozmawiać o bieżących problemach polskiego i płockiego sportu, o Twoich projektach dla ukochanej dyscypliny sportu – piłki ręcznej… A Ty odszedłeś, tak niespodziewanie, we śnie… Wypełnienie pustki, którą po sobie zostawiłeś, wydaje się wręcz niemożliwe. Na zawsze będziesz w naszych sercach i w naszej pamięci. Wiem, że jesteś teraz w lepszym miejscu i mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będziemy mogli się spotkać, porozmawiać jak zawsze o płockim sporcie…

       Ryszardzie, zostawiłeś nam po sobie wielką pustkę, zostawiłeś nas w wielkim smutku i żalu... Będzie nam bardzo brakowało Twojej energii, optymizmu i zaangażowania... Ś.P. Ryszard za swą działalność i zasługi dla piłki ręcznej oraz polskiego ruchu olimpijskiego był wyróżniony brązowym medalem za wybitne osiągnięcia sportowe, diamentową odznaką Polskiego Związku Piłki Ręcznej, Srebrnym medalem Polskiego Komitetu Olimpijskiego "Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego".

Z wielkim bólem i żalem żegnam Cię Ryszardzie w imieniu płockich Olimpijczyków, w imieniu członków Klubu i sportowej młodzieży, którą tak bardzo kochałeś, dla której oddałbyś wszystko… 

Cześć Twojej Pamięci… Odpoczywaj w spokoju…

Ryszard Jedliński 09.09.1953 - 16.09.2023

Fot. Urząd Miasta Płocka

Michał Kublik

rmixx.pl